Zie jij ook die idyllische reels voorbij komen op instagram van reizen in een omgebouwd busje en denk je dan ook “wauw, dat zou ik ook wel willen samen met mijn hond”?! Wij gingen deze zomer op vakantie met onze hond in een campervan. We trokken samen met onze Weimaraner Venna voor een klein weekje naar Tirol en de Beierse Alpen in een gehuurde campervan. In deze blogreeks vertel ik je al onze ervaringen en onze reisroute.
P.S.: Ik liet mijn professioneel fototoestel thuis, dus please forgive me dat ik zoals een échte toerist foto’s nam met mijn smartphone 😉
Plansee
Na ons ontbijt trokken we richting de Plansee met de bedoeling om daar te gaan wandelen. Onderweg ernaartoe vonden we echter een prachtig plekje waar we konden stoppen en ons busje konden parkeren. We besloten dat we zin hadden in “Slow Travel”, en zetten onze kampeerstoeltjes uit en legden de lange lijn uit voor Venna zodat ze kon zwemmen in het meer en niet over de – best wel drukke – weg liep. Ondertussen zette ik in de campervan een kopje koffie om heerlijk te genieten van het prachtige uitzicht.
Niet veel later trokken we onze zwemkledij aan om ook wat af te koelen in het water.
Dit is hoe we ons The Vanlife hadden voorgesteld. Rondrijden, een mooi plekje in de natuur tegenkomen en beslissen om de auto aan de kant te zetten en gewoon te genieten van het uitzicht en het moment. Ik denk nog steeds met heimwee terug aan dit oh zo simpele, maar prachtige moment.
Op ons geïmproviseerd terrasje met het meest fantastische uitzicht bekeken we welke wandeling we in de namiddag wouden gaan maken. Initieel zouden we aan het meer zelf gaan wandelen, maar we hadden zin in wat meer uitdaging. Het meer hadden we ondertussen wel al ‘gezien’.
(Je kan de foto’s openklikken om groter te zien…)
Je kan dus perfect een stukje langs het meer wandelen, maar wel heen en terug, geen rondlus. Bovendien was het zo druk aan het startpunt, dat we daar zelfs het busje niet zouden kunnen geparkeerd hebben. Wil je die wandeling aan het meer doen, vertrek dan zeker op tijd!
Michael had een prachtige wandeling gevonden via zijn wandelapp Wikiloc. Hij las de beschrijving voor: Een kleine kapel met een enorm uitzicht. Maar niet alleen het uitzicht van bovenaf is de moeite waard, want de weg ernaartoe is minstens zo mooi. Je loopt door dicht bos over kleine, natuurlijke paden.
En ik dacht vol enthousiasme oh ja klinkt prachtig, doen we!
Hij waarschuwde mij dat het wel wat pittig kon worden qua bergop lopen…
We pakten alles in en reden naar de startplaats van de wandeling. Ik zou het er – op mijn onsportieve tempo! – op wagen…
Wandeling Costarieskapelle en Frauensee
Aanvankelijk moesten we een stukje over de weg lopen toen Michael plots zei: we moeten deze weide door. Ik keek ernaar en de moed zonk me in mijn schoenen. Ik dacht zelfs dat hij een grapje maakte, haha. Steil naar omhoog in de blakende zon en het was snikheet. Maar bon, ik wou de wandeling heel graag doen, dus ik gaf me over aan het gehijg en gezweet dat niet lang meer op zich zou laten wachten 😉
Toen we het steilste stuk achter de rug hadden, kwamen we al snel aan in een prachtig stukje natuur, waar we echt niemand anders zijn tegengekomen.
Het hoogtepunt van onze wandeling zou een kapel zijn waar we een mooi uitzicht hadden over de regio. Om dat punt te bereiken moesten we wéér klimmen en ik heb toen serieus gevloekt op Michael, dat hij die wandeling had uitgekozen (ik was uiteraard eventjes “vergeten” dat ik mee had gekozen voor die wandeling – poor husband). Maar eens we boven waren en mijn hartslag weer wat gedaald was kon ik er ook wel van genieten.
Frauensee
Van aan de kapel gingen we verder op onze weg, naar beneden, waar we door een feeëriek bos liepen, om zo aan te komen aan een meer, de Frauensee.
We gooiden wat stokken in het water weg, om zo Venna te verplichten haar bek te spoelen, want mevrouw had in het bos menselijke uitwerpselen met véél smaak opgegeten en ze stonk uren in de wind.
Vandaaruit liepen we terug naar ons busje en reden we terug naar de camping. Daar maakte ik een typisch kampeergerechtje klaar: spaghetti bolognese uit een glazen pot, haha, maar! Het heeft gesmaakt 😉
Voor we onze dag afronden, bespraken we nog met elkaar wat we de volgende dag zouden doen. We zetten vroeg onze wekker om naar het populaire meer Eibsee te gaan.
Of toch niet…?!
Je leest er alles over in de volgende blog.
