Zie jij ook die idyllische reels voorbij komen op instagram van reizen in een omgebouwd busje en denk je dan ook “wauw, dat zou ik ook wel willen samen met mijn hond”?! Wij gingen deze zomer op vakantie met onze hond in een campervan. We trokken samen met onze Weimaraner Venna voor een klein weekje naar Tirol en de Beierse Alpen in een gehuurde campervan. In deze blogreeks vertel ik je al onze ervaringen en onze reisroute.
P.S.: Ik liet mijn professioneel fototoestel thuis, dus please forgive me dat ik zoals een échte toerist foto’s nam met mijn smartphone 😉
Hoe we op het idee kwamen om met de hond op vakantie te gaan in campervan...
Instagram bombardeerde me met idyllische beelden over the Vanlife. Je busje ergens parkeren op een prachtige plek in de natuur en daar eten en slapen. Wat moet ne mens meer hebben?! Ik zei tegen Michael: “oh dat zou ik ook echt graag willen…” Als het aan mij had gelegen had ik meteen zo een busje gekocht en LATEN ombouwen (we zijn allebei daarvoor geen handige Harry’s), maar Michael is daarin de nuchterheid zelve en zei: “Je hebt daar nog nooit mee gereisd. Voor hetzelfde geld doe je dat absoluut niet graag en haat je het om zelf te moeten koken op zo een klein vuurtje, geen luxe te hebben, … Weet je wat? We zullen eens een “testreisje” maken met zo’n busje dat we huren”. Zo gezegd, zo gedaan. Mijn zoektocht naar het ideale busje begon en ik stippelde een kort tripje uit naar de bergen en de meren, onze happy place…
De camper
We huurden onze campervan van Andries en Sinead via Goboony. Voor ons was het belangrijk dat het busje huiselijk en cozy aanvoelde, en geen mobilhome vibe had. Liefde op het eerste gezicht toen ik de foto’s zag van dit busje! Ik nam contact op met Andries en legde onze plannen uit en vroeg of onze hond ook meemocht. Het contact verliep meteen heel aangenaam en Andries liet me weten dat we met al onze vragen bij hem terecht konden. Niet veel later was “ons busje” geboekt!
In de camper kan je slapen met twee personen in een méga zalig bed. Echt, geslapen als een roosje! Er is een keukentje aanwezig met gasfornuis en alle mogelijke toebehoren die je maar kan bedenken waren aanwezig! Er is zelfs een campeeroventje aanwezig. Daarnaast heb je ook nog een koelkast die best wel groot is, met een klein vriesvakje. Er is ook nog een toilet in het busje en koud stromend water. Kers op de taart? Een home cinema met cozy verlichting!
Je zou het niet denken, maar je hebt echt heel veel ruimte om je eigen spulletjes op te bergen!
Start van onze campertrip : Mondsee - Oostenrijk
Klein beetje context hierbij waarom we niet in België startten… We gaan elk jaar op bezoek bij vrienden in Mondsee, Oostenrijk. Dit jaar moest Michael halverwege de vakantie terug naar België voor zijn werk. Venna en ik bleven toen gewoon in Oostenrijk. Michael kwam dan na een weekje terug naar daar, mét de campervan, van waaruit we vertrokken naar Tirol en de Beierse Alpen.
Op weg naar onze camping hadden we verschillende stops gepland, maar we zijn laat vertrokken in Mondsee (relax, we hebben tijd…) waardoor we onze plannen hebben omgegooid.
Initieel stond de Königssee op de planning, maar al gauw bleek dat we daar een hele dag voor nodig hadden om de volledige boottocht te maken en van daaruit nog prachtige wandelingen te doen. Ook de Wimbachklamm wou ik heel graag bezoeken, maar door tijdsgebrek die dag hebben we dat laten varen, met het idee dat we de komende dagen eventueel nog terug konden rijden.
Onderweg kwamen we bordjes tegen voor de Almbachklamm, een van de mooiste kloven van Duitsland ontdekte ik na snel even te Googlen. We gingen een kijkje nemen, maar het bleek dat de wandeling 2 uur duurde en die tijd hadden we niet meer omdat ik al tickets had voor Eagle’s Nest. We picknickten dan maar in de schaduw, aan de rand van het ijskoude water. En Venna zou Venna niet zijn, als ze niet zou proberen om de grootste takken mee te sleuren…
Eagle’s Nest
Na ons sandwichke zijn we dan maar meteen richting Eagle’s Nest gereden . Je kan niet zelf tot aan Eagle’s Nest rijden. Er rijden speciale bussen hiervoor naar boven. Ik had op voorhand online de tickets al gekocht. Er zijn verschillende parkings, maar de dichtsbijzijnde zijn meestal meteen volzet. Wij stonden op de verste parking en moesten van daaruit nog een kleine tien minuutjes wandelen. Ook Venna mocht mee op de bus. Er wordt gezegd dat je altijd een muilband moet bijhebben, maar wij werden niet gevraagd om de muilband om te doen. Mevrouw Venna ging zelfs op de banken plaatsnemen 😀
Eens je boven gedropt wordt door de bussen heb je de keuze om de lift te nemen naar Eagle’s Nest, of om een wandeling te maken van ongeveer 20 minuutjes. Wij kozen voor de wandeling, 20 minuten bergop.
Persoonlijk hadden we ons veel meer voorgesteld van Eagle’s Nest. Eigenlijk hebben ze er gewoon een eetgelegenheid van gemaakt, met een kleine fototentoonstelling. Maar bon, de uitzichten waren wel adembenemend mooi en we zijn blij dat we het eens gezien hebben.
Camping dr. Lauth in Ehrwald
In de late namiddag reden we richting de camping in Ehrwald aan de voet van de Zugspitze-berg. Een drietal uurtjes rijden. Kleine sidenote: hou altijd rekening met langere rijtijden met zo’n busje.
Het was al tegen de avond toen we bijna aankwamen op de camping, toen we rechts van ons een rivier zagen waar er een edelhert stond. Megamooi en magisch! Geen tijd en geen mogelijkheid om ons om te keren om nog een foto te nemen, want we moesten voor 21 uur inchecken en het was al na 20 uur…
Het was onze eerste campingervaring, maar onze eerste indruk toen we hier aankwamen: je staat echt pal naast anderen geparkeerd, en toen we aankwamen was het er echt nog luidruchtig van de spelende kinderen. Helemaal niet hoe we ons the vanlife hadden voorgesteld, maar bon… Wildkamperen in Oostenrijk en Duitsland is niet toegestaan,dus we hadden helaas geen andere keuze dan een slaapplek te zoeken op een camping…
Eenmaal het donker werd was het er wel muisstil en ook ‘s ochtends kan iedereen rustig ontwaken. De toiletten en douches waren proper, er was een mini zwembadje en een speeltuin voor de kids, een restaurant waar je ook maaltijden kon afhalen, brood bestellen voor de volgende dag, of een ontbijt reserveren. Er is ook een droogruimte waar je tegen betaling de was- en droogmachines kan gebruiken. (Een paar dagen later was ik doodgelukkig met die droogkast op de camping – daarover hoor je later meer ;-)). Dus al bij al een goede uitvalbasis voor onze plannen.
Nadat we ingecheckt waren en ons busje geparkeerd hadden op de plek die ons toegewezen werd, ben ik nog snel twee pizza’s gaan afhalen in het restaurant van de camping, voor de keuken sloot. Met zicht op de Zugspitze, de hoogste berg van Duitsland, konden we terugblikken op een geslaagde eerste dag en keken we vol spanning uit naar wat de rest van de week zou brengen…
Wordt vervolgd 😉
