Zie jij ook die idyllische reels voorbij komen op instagram van reizen in een omgebouwd busje en denk je dan ook “wauw, dat zou ik ook wel willen samen met mijn hond”?! Wij gingen deze zomer op vakantie met onze hond in een campervan. We trokken samen met onze Weimaraner Venna voor een klein weekje naar Tirol en de Beierse Alpen in een gehuurde campervan. In deze blogreeks vertel ik je al onze ervaringen en onze reisroute. Hieronder lees je alvast onze belevenissen van dag 5, onze laatste dag.
P.S.: Ik liet mijn professioneel fototoestel thuis, dus please forgive me dat ik zoals een échte toerist foto’s nam met mijn smartphone 😉
Slow morning...
Na onze intense dag van gisteren sliepen we vandaag uiteraard uit! Ik was al vroeger wakker dan Michael en ik voelde meteen dat ik écht nog lui was. Zelfs geen zin om water te koken voor een lekker kopje koffie om bij wakker te worden.
Ik had de dagen ervoor al gezien dat er in de buurt lekkere bakkerijtjes te vinden waren, dus ik besloot om wat te googlen waar we een ontbijtje konden scoren.
Niet veel later ontdekte ik een koffie-, ontbijt- en brunchhuisje op een tiental minuutjes rijden van de camping. Ik zag ook dat ze iets hadden waar ik al de hele week zin in had: Latte Macchiato Karamel. YES! Hier wou ik naartoe!
Toen Michael wakker werd, legde ik mijn voorstel uit en dat was allemaal goed voor hem.
Op naar Sofa Café in Ehrwald en hopen dat we makkelijk konden parkeren in de buurt met de campervan. Dat blijft soms wel nog eens een uitdaging hoor..
We hadden geluk, we konden voor de deur parkeren en ik ging in mijn beste Duits vragen of er nog een tafeltje voor twee was, en of onze hond mee binnen mocht. “Ja freilich!”, kreeg ik als antwoord.
We trakteerden onszelf op een heerlijk ontbijt. Aanrader: de pancakes met banaan en nutella!
Tijdens het ontbijt hadden we besloten dat vandaag écht een rustdagje zou worden. Niet alleen voor onszelf, maar ook voor Venna. We hadden gedacht dat we stijf zouden zijn van de wandeling, maar al bij al viel dat eigenlijk nog mee!
We besloten om naar een meertje te rijden waar we de eerste dag voorbijgekomen waren tijdens een wandeling. We kozen specifiek voor Frauensee, omdat we wisten dat we er makkelijk gingen kunnen parkeren met de campervan én omdat er best veel kans was dat het er rustig zou zijn.
Rustig was het er niet echt toen we aankwamen, maar dan heb je Michael weer. Hij stelde voor om even op verkenning te gaan. Niet veel later kwam hij terug om te zeggen dat het picknickdeken al klaar lag op een rustig plekje. Check!
We genoten van een rustige namiddag aan het meer, waarbij we toch ook nog een koeler plekje in het bos zijn gaan opzoeken ook.
Uiteindelijk hebben we daar dan besloten dat we toch die nacht al naar huis zouden rijden. De weersvoorspelling voor de dag erop was een hele dag regen, dus het zou toch een verloren dag geweest zijn en we konden vandaag in schoonheid afsluiten 🙂
We genoten nog heel eventjes van The Vanlife : eten midden in de natuur!
Ik denk dat het overbodig is om te zeggen dat wij écht wel genoten hebben van deze campertrip met ons hond, Venna. Wij zijn écht wel verkocht en ik kan al niet wachten om aan een volgende campertrip met Venna te beginnen. Mogelijke bestemming? De Dolomieten in Italië 😉
The End (voor nu…)
